Multikulturalizm
Səmavi kitablarda tolerantlıq
Tolerance in the Abrahamic Books
Толерантность в авраамических книгах
Sosial münaqişələrin növlərindən biri də dini ziddiyyətdir. Dünyanın hazırkı inkişaf mərhələsi göstərir ki, münaqişələr daha çox dini və ya məzhəbi müxtəlifliklərdən qaynaqlanır. Yeni dini cərəyanların meydana çıxması onların ənənəvi dinlərlə qarşılıqlı əlaqəsini və paralel olaraq birgə yaşamaları məsələsini gündəmə gətirir. Bu məqalədə səmavi dinlərin birgəyaşayış ənənəsi ilə bağlı ortaq cəhətlərini və dini qarşıdurmaların səbəblərini araşdırmağa çalışdıq. Məqalənin giriş qismində “tolerantlıq” sözünün lüğəvi-terminoloji mənası, eyni zamanda, dini dözümlülüyün həm Qərbdə, həm də Şərqdə qısa olaraq yaranma tarixi haqqında məlumat verməyi məqəsədəuyğun hesab etdik. Daha sonra səmavi dinlərin ayrı-ayrılıqda tolerantlıq ideologiyasını müqəddəs mətnlərdən və tarixi faktlardan götürdüyümüz nümunələrlə təsvir etdik. Bundan əlavə, məqalədə yəhudilərin, xristianların və müsəlmanların həm öz aralarında, həm də digər din mənsubları ilə münasibətləri tədqiq olunur. Bununla yanaşı, Yəhudiliyin və Xristianlığın dini dözümlülüyə münasibəti izah edilir, İslamın digər din mənsublarına qarşı davranışı QuraniKərimdəki ayələrlə şərh olunur. Məqalənin nəticə qismində səmavi dinlərin sülhə və əmin-amanlığa aparan ortaq tolerantlıq prinsiplərini önə çəkməklə dinlərarası dialoqa nail olmağın qloballaşan dünyamıza töhfə verəcəyi qənaətinə vardıq. Dinlərarası barış olmadığı müddətdə dünyada barış mümkünsüzdür ki, bu da fərqli din mənsublarının bir-biri ilə dialoq içində olmalarını labüd edir. Araşdırma zamanı Qərb alimlərinin görüşləri diqqətə alınmış, rus, ingilis və türk dillərində olan qaynaqlardan istifadəyə üstünlük verilmişdir.
One type of social conflict is religious. The current stage of development of the world shows that conflicts are mostly caused by religious or denominational differences. The emergence of new religious movements raises the issue of their interaction with traditional religions and their coexistence in parallel. In this article, we have tried to examine the common denominators of the Abrahamic religions in the tradition of coexistence and the causes of religious conflicts. In the introductory part of the article, we considered it expedient to provide information on the lexical-terminological meaning of the word tolerance, as well as a brief history of the emergence of religious tolerance in both the West and the East. Then we have described the ideology of tolerance of the heavenly religions separately with examples taken from sacred texts and historical facts. In addition, the article examines the relationship between Jews, Christians, and Muslims, both among themselves and with members of other religions. At the same time, the attitude of Judaism and Christianity towards religious tolerance is explained, and the attitude of Islam towards members of other religions is explained in the verses of the Holy Quran. As a result of the article, we came to the conclusion that achieving interfaith dialogue by promoting the principles of common tolerance of Abrahamic religions leading to peace and tranquility will contribute to our globalized world. As long as there is no inter-religious peace, peace in the world is impossible, which makes it necessary for people of different religions to be in dialogue with each other. During the research, the views of Western scholars were taken into account, and the use of sources in Russian, English and Turkish was preferred.
Один из видов социальных конфликтов — это религиозный. Совре-менный этап развития мира показывает, что конфликты в основном вызваны религиозными или сектантскими различиями. Возникновение новых религиозных движений поднимает вопрос об их взаимодействии с традиционными религиями и их параллельном сосуществовании. В этой статье мы попытались изучить общие черты Авраамических религий с традициями сосуществования, и причины религиозных конфликтов. Во введении к статье мы сочли целесообразным дать информацию о лексико-терминологическом значении слова «толерантность», а также краткой истории возникновения религиозной толерантности, как на Западе, так и на Востоке. Затем мы описали идеологию толерантности Авраамических религий отдельно на основании примеров из священных текстов и исторических фактов. Кроме этого, в статье исследуются отношения между евреями, христианами и мусульманами, как между собой, так и с представителями других религий. В то же время объясняется отношение иудаизма и христианства к религиозной терпимости, а отношение ислама к представителям других религий объясняется с помощью аятов Священного Корана. В разделе заключение статьи мы пришли к выводу, что достижение межрелигиозного диалога путем продвижения общих принципов толерантности Авраамических религий, ведущих к миру и благополучию, внесет свой вклад в наш глобализирующийся мир. Пока нет межрелигиозного мира, мир во всем мире невозможен, что заставляет людей разных религий вести диалог друг с другом. В ходе исследования учитывались взгляды западных ученых, предпочтение было отдано использованию источников на русском, английском и турецком языках.
Atalay Yasemin Ölmez. (2008). Felsefi acıdan tolerans ve hoşgörü. Isparta: S.Demirel Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve din bilimleri ana bilim dalı, Yüksek lisans tezi.
Atçeken İsmail. (2006). İslam`da Hoşgörü ve Hz.Peygamber`in Hoşgörü Anlayışı. İstanbul: Ribat Dergisi, sayı 281, (s. 45-50).
Babil Talmudu, http://www.come-and-hear.com/tcontents.html.
Baki Adam. (2002). Yahudilik ve Hıristiyanlık Açısından Diğer Dinler. İstanbul: Pınar Yayınları.
Баева Л.В., Подвойский Л.Я. (2012). Этика и культура толерантности: научно-популярное издание. Астрахань: Астраханский государ- ственный университет, Издательский дом «Астраханский университет».
Бродецкий А.Е. (2016). Этико-ценностные маркеры Иудаизма: Возможности гуманистической действенности. ISSN 2308-8079. Studia Humanitatis. № 1, (с. 26-42).
Demirci Kürşat. (2000). Yahudilik ve Dini Çoğulculuk. İstanbul: Ayışığı Kitapları.
Eroğlu Ahmet Hikmet. (2004). Farklı İnancı Tehdit Olarak Algılamanın Sonucu: Engizisyon Terörü. İstanbul: Dini Araştırmalar Dergisi (Din ve Terör Özel Sayısı), c. 7, (s. 20:93-100).
Esen Muammer. (2010). Kur’an’ın Ehl-i Kitaba Bakışı. AUİFD, c.51, s.:93-110.
Hamidullah Muhammed. (1995). İslam Peygamberi. c. 1, İstanbul: İrfan Yayınları.
Skeat Walter W. (1994). The Concise Dictionary of English Etymology. Hertfordshire: Wordsworth Reference.
Шутов В.Н. (2016). Анатомия мировых религий: Прошлое, насто- ящее, будущее, Москва: Этерна.
Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri. (2000). çev. Pamir Dominik. İstanbul. Kızılabdullah Şahin. (2016). Dinlerin Birey, Aile ve Toplum Barışına Katkısı (Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kızılabdullah Şahin. (2018). Dinlerde barışın teolojik temelleri: Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam. İstanbul: Dini Araştırmalar, cilt: 21, sayı: 53, (ss. 169-186).
Killebrew A.E. (2005). Biblical Peoples and Ethnicity: An Archaeological Study of Egyptians, Canaanites, Philistines and Early Israel, 1300-1100 B.C.E. USA: Atlanta: Society of Biblical Literature.
Pearsall Judy. (2001). The Concise Oxford Dictionary. New York: Oxford University Press.
Ümumilikdə 16 istinad var.
Daha Çox İstinadı Göstər
Əhmədova, Könül. “Səmavi Kitablarda tolerantlıq”. Din Araşdırmaları Jurnalı 3/5 (December 31, 2020), 241-253. https://journal.ait.edu.az/daj/article/view/105
Endirin
Məqalə Məlumatları
- Məqalə Növü Multikulturalizm
- Təqdim Edildi oktyabr 1, 2020
- Yayımlanıb dekabr 31, 2020
- Nömrə № 2(5) Dekabr 2020
- Bölmə Multikulturalizm