İranda satirik jurnallar

Məqalədə keçən əsrin 40-50-ci illərində İranda antiimperialist əhval-ruhiyyəli xalq hərəkatının ən fəal dövrlərində nəşr edilən ən məşhur satirik məcmuələr, “Çelengər”, “Toufiq” və “Babaşəməl” –dən bəhs edilir. Eləcə də onların redaktorları haqqında oxucuya məlumat verilir. Məcmuələrin toxunduqları mövzuların ən əsasları İranın İİ Dünya müharibəsi zamanı və müharibədən sonra siyasi abu havası, ölkədaxilində baş verən hadisələrin xarici və daxili səbəbləri, xalqın çətin vəziyyətdə yaşayan orta və aşağı təbəqələrinin sosial problemlərini həll etmək iqtidarında olmayan hökümət və onun mühüm üzvləri idi. Jurnallar fars ədəbiyyatının ən gözəl ənənələri və XİX-XX əsrlərin Avropa satirik mətbuatının xüsusiyyətlərini əsas götürərək, yuxarida qeyd edilən mövzuları satira və yumor dili ilə oxuculara çatdırırdı.

The article is devoted to satirical magazines, such as “Chelengher”, “Toufigh” və “Baba Shamal” that were printed in the 40-50-ies of the last century in Iran, during the midst of the national anti-imperialist movement. Furthermore, the reader receives the information about these journals’ editors. The main topics of the publications were Iran's political atmosphere during the Second World War and after the war, both external and internal causes of the events occurring in the country, criticism of the government and its members who were not able to solve the social problems of the middle and lower classes of the society, living in difficult circumstances. Based on the best traditions of Persian literature and European satirical press, the above issues were brought to the readers in the language of satire and humor.

Cтатья посвящена самым популярным сатирическим журналам, «Челенгер», «Тоуфиг» и «Баба Шамаль», которые печатались в Иране, в 40-50х годах прошлого века, в разгар народного антиимпериалистического движения. Кроме того, читатель получает информацию о редакторах этих журналов. Основные темы публикаций были политическая атмосфера Ирана во время Второй мировой войны и после войны, внешние и внутренние причины событий, происходящие в стране, критика правительства и его членов не в состоянии решить социальные проблемы средних и нижних слоёв живущих в трудных условиях. Основываясь на лучшие традиции персидской литературы и европейской сатирической прессы, вышеупомянутые вопросы доводились до читателей на языке сатиры и юмора.