Hədis elmində “Ahad” hədis anlayışı Hədis elmində “Ahad” hədis anlayışı Понятие «Ахад» хадиса в науке хадисов
Abstract
Science of methodology of Hadith distinguishes for its variation and wide range among the other İslamic sciences.
This feature has always drawn the attention of both İslam scientists and orientalists. One of the basic sections of this science is a notion of the term “ahad”. Therefore is has been the subjekt of many books, sciebtific researches and studies.
Different meanings of “khabari – ahad”, and types of this term, as well as thonghts of some scientists and believers have been given in the article.
This feature has always drawn the attention of both İslam scientists and orientalists. One of the basic sections of this science is a notion of the term “ahad”. Therefore is has been the subjekt of many books, sciebtific researches and studies.
Different meanings of “khabari – ahad”, and types of this term, as well as thonghts of some scientists and believers have been given in the article.
Hədis terminologiyasının meydana gəldiyi dövrlərdən bu tərəfə bəlkə üzərində ən çox danışılan mövzulardan biri də “ahad” (آحاد) hədis məsələsi olmuşdur. Həm hədis termini olması baxımından, həm də fiqh elminin sünnəti dəlil olaraq ələ aldığı əsnada bu məfhumdan geniş şəkildə istifadə etməsi, “ahad” hədisi hər zaman İslam alimlərinin diqqət mərkəzində saxlamışdır.
“Ahad” hədisin hədis elmindəki yeri və önəmi məsələsinə toxunmadan əvvəl, onun lüğəvi mənasına müraciət yerində olardı.
“Ahad” lüğətdə tək, bir, bir olan və cəmi olmayan kimi mənaları ifadə etməktədir. Sözün kökü “vahid” dir
“Ahad” hədisin hədis elmindəki yeri və önəmi məsələsinə toxunmadan əvvəl, onun lüğəvi mənasına müraciət yerində olardı.
“Ahad” lüğətdə tək, bir, bir olan və cəmi olmayan kimi mənaları ifadə etməktədir. Sözün kökü “vahid” dir
References
- Ayid, Əhməd və elmi heyət, əl-Mu'cəmul-'Arabi əl-Əsəsi, Alecso, Larus Nəşriyyatı, 1989.
- əl-Bağdadi, əl-Xətib, əl-Kifayə fi 'İlmi'r-Rivayə, (nşr: Əhməd Ömər Haşim), Beyrut 1986.
- əl-Bəhnəsavi, Salim Əli, əs-Sunnətu'l-Muftəra 'aleyhə, Qahirə 1989.
- əl-Cəzairi, Tahir, Təvcihu'n-Nazar, Beyrut t. y., Daru'l-Ma'rifə.
- el-Cevziyyə, İbn Qayyim, əl-Mənaru'l-Munif, (nşr: Abdulfəttah Əbu Quddə), Hələb 1983.
- Ertürk, Mustafa, “Haber-i Vahid”, DİA, İstanbul 1996, XIV.
- əl-Əskəri, Əbu Hilal, əl-Əvail, Beyrut 1987.
- əl-Əsqalani, Əhməd ibn Əli İbn Həcər, Şərhu Nuhbəti'l-Fikər, (nşr: Nurəddin Itr), Beyrut 1993.
- Goldziher, İ., “Ahad”, MEB İslam Ansiklopedisi, İstanbul 1993, I.
- İbnu'l-Cevzi, Əbu'l-Fərəc Cəmaluddin Abdurrahman b. Ali, Kitabu'l-Mevzuat, (nşr: Abdurrahman M. Osman), nəşr yeri yoxdur, 1983, Darul-Fikr.
- Koçyiğit, Talat, Hadis Terimleri Sözlüğü, Ankara t. y., Rehber Yayıncılık.
- Malik b. Ənəs, əl-Muvatta', “İsti'zan”, 3.
- əl-Qəzzali, Əbu Hamid Hüccətulislam Muhəmməd b. Muhəmməd, əl-Mustasfa, t. y., Daru'l-fikr, I.
- əş-Şeybani, Əbu Abdullah Muhəmməd b. Hasan b. Fərkad əl-Hənəfi,Kitabu'l-Məbsut, Beyrut 1990, I.
- Uğur, Mücteba, Ansiklopedik Hadis Terimleri Sözlüğü, Ankara 1992.
- Баранов Х. К., Большой Арабско-Русский Словарь, Москва 2002, I-II.