Articles
The Issues of Asbab al-Nuzul Narrations and Their Adequacy in Determining the Context of Revelation
Esbâb-ı Nüzûl Rivayetleri ve Nüzûl Ortamını Tespit Etmede Yeterliliği Meselesi
Asbab al-nuzul is not different from social context of Nass (Quranic text) or Nuzul environment. In this case we can say that Quran is mostly a word the text and asbab al-nuzul is the most important instrument that makes us deeply understand the off-text context that doesn’t take part in the text. It is very obvious the relation between Quranic text and the time that it belongs to and importance attached to asbab al-nuzul is arisen from its close relations with nuzul (bringdown) time of Quran. This article is attracting the attentions to the accordance of The Quranic revelation with the happenings in the nuzul environment and it was sent (brought down) related to the conditions of that atmosphere. Additionally, it is examined the eligibility of tales of asbab al-nuzul to enlighten the world of Nuzul.
Асбаб аль-Нузуль (причины откровения) не являются нечто другое чем социальный контекст «Насс» (стих Корана), то ест среда откровения. Можем сказать, что Коран больще слово чем текст, и Асбаб аль-Нузуль очень важный инструмент помогаюший нам понять контекст который не включено в текст. Связь между текстю Корана и временем который принадлежит Коран так ясно, что ее не возможно отрицать и значение Асбаб аль-Нузуль связано с этой тесной взаимосвязью. Эта статья привлекает внимание на то что откровения Корана дано при условиях окружающей среды и соответсвует событиями произходящие в той среде. Также обсуждается вопрос о достаточности рассказов причин откровения чтобы освещать мир откровение.
Nüzûl sebepleri nassın sosyal bağlamından, yani nüzûl ortamından farklı bir şey değildir. Bu çerçevede Kur’ân’ın metinden çok söz, esbâb-ı nüzûlün de onun anlaşılabilmesi için metinde yer almayan metin dışı bağlama muttali olmamıza yardımcı olan önemli bir enstrüman olduğunu söyleyebiliriz. Kur’ân metninin ait olduğu tarihle bağı inkâr edilemeyecek kadar açıktır ve esbâb-ı nüzûle verilen önem de Kur’ân’ın nüzûl dönemiyle bu sıkı ilişkisinden kaynaklanmaktadır. Bu makale, esbâb-ı nüzûlün Kur’ân vahyinin nüzûl ortamında cereyan eden hadiselerle örtüşmesine ve ortamın şartlarına göre inzâl edilmiş olmasına dikkat çekmektedir. Ayrıca esbâb-ı nüzûl rivayetlerinin nüzûl dünyasını aydınlatmaya yeterli olup olmadığını da incelemektedir.
Aksan, Doğan, Her Yönüyle Dil, Ana Çizgileriyle Dilbilim, Ankara 1990.
Câbirî, Muhammed Âbid Fehmu’l-Kur’ân, Beyrut, 2009.
Cerrahoğlu, İsmail, Tefsir Usûlü, Ankara, 1993.
Coşkun, Muhammed Muhammed Âbid el-Câbirî’nin Tefsirde Siret-Nüzûl İlişkisi Yaklaşımı, Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul, 2013.
Ebu Zeyd, Nasr Hamid, İlahî Hitabın Tabiatı, s. 143.
Ferâhî, Abdülhâmid, Esbâbu’n-nüzûl, yazma nüsha, http://www.hamid-uddin-farahi.org/index, Erişim tarihi, 30.11.2012.
Fîruzâbâdî, Muhammed b. Yakub b. Muhammed, Kamusu’l-Muhit, Mısır, 1938.
Hanefî, Hasan, Esbâb-ı Nüzûl’ün Anlamı Nedir?, çev. Ahmet Nedim Serinsu, AÜİFD, s. 227.
Hasan Elik-Muhammed Coşkun, Tevhit Mesajı, İstanbul, 2013.
Hürremşahî, Bahauddin Kur’ân Bilimi, İstanbul, 1998.
İbn Hişâm, es-Siretu’n-Nebeviyye, thk. Ömer Abdusselam, Beyrut, 1993.
İbn Manzur, Muhammed b. Mükerrem b. Ali el-Ensârî, Lisânu’l-arab, Beyrut, 1997.
İbn Teymiyye, Mukaddime fi Usûli’t-tefsir, Beyrut, 1988.
Mannâu’l-Kattan, Halil, Mebâhis fî Ulûmi’l-Kur’ân, Beyrut, 1986.
Mâturîdî, Ebû Mansur Muhammed b. Muhammed b. Muhammed, Tevilâtu’l-Kur’ân, İstanbul, 2009.
Maverdî, Ebu’l-Hasan Ali b. Muhammed b. Habib, en-Nüket ve’l-uyûn, Beyrut, 1992.
Muhsin Demirci, “Esbâb-ı Nüzul”, DİA, İstanbul, XI/360.
Nisâburî, Ebû Abdullah İbnü'l-Beyyi Muhammed Hâkim, el-Müstedrek ale's-Sahihayn, Mekke, 2000.
Ragıp el-İsfahânî, Hüseyin b. Muhammed b. Mufaddal, Müfredat, Beyrut, 2002.
Râzî, Fahreddîn, Mefâtîhu’l-ğayb, Beyrut, 2009.
Serahsî, Muhammed b. Ahmed b. Sehl, el-Muharrar fi Usûli’l-fıkh, Beyrut, 1996.
Serinsu, Ahmet Nedim, “Kur’ân-ı Kerim’in Anlaşılmasında Esbâb-ı Nüzûl’ün Rolü”, İstanbul, 1994.
Suyûtî, Celaleddin Abdurrahman b. Ebî Bekr, el-İtkân fi Ulûmi’l-Kur’ân, Beyrut, 1987.
Sülün, Murat, “Demirin İnzâlinden Kur’ân’ın İnzâline -Bir Nüzûl Analizi-”, Akademik Araştırmalar Dergisi, Sayı 43, 2009-2010, ss. 155-176.
Şeylehânî, Ömer b. Abdülazîz, Mebahisu’t-tahsîs inde’l-usuliyyin, Amman, 2000.
Vâhidî, Ali b. Ahmed b. Muhammed en-Nisabûrî, Esbâbu’n-Nüzûl, Kahire, 1315.
Ümumilikdə 26 istinad var.
Daha Çox İstinadı Göstər
Endirin
Məqalə Məlumatları
- Məqalə Növü Articles
- Təqdim Edildi iyun 30, 2014
- Yayımlanıb iyun 30, 2014
- Nömrə № 21(21) İyun 2014
- Bölmə Articles