Articles

Güvənmə və sosial sərmayə Trust and the Social Capital Доверие и социальный капитал

Mоnirə Əli qızı Möhsünzadə AMEA akad. Z.M.Bünyadov adına Şərqşünaslıq İnstitutu, dissertant

Necə istinad edilir?

Möhsünzadə, Mоnirə Əli qızı , Möhsünzadə, M , , Bakı Dövlət Universiteti İlahiyyat Fakültəsinin Elmi Məcmuəsi, Güvənmə və sosial sərmayə, 7, 14, 2010, 291-296, 2010

Zotero Mendeley EN EndNote

Xülasə

Müasir dövrdə ictimai sərmayə (sosial resurs) orqanların (struktur və təşkilatlar) və işçilərin uğurlu inkişafı yolunda mühüm rol oynayan bir məfhumdur. Bu məfhuma əlaqələrə dayanaraq orqanın maraqlarını həyata keçirən mənbələr birliyi də demək olar. Resurslar geniş və çoxçeşidlidir və bunlara misal olaraq maliyyə, mədəni, siyasi və sosial resursları göstərmək olar. Tədqiqatlar göstərir ki, ictimai sərmayə başqa sərmayələrdən daha mükəmməlidir və başqa sərmayələrin artması üçün bu sərmayəyə daha artıq ehtiyac duyulur. İctimai birlik olmadan heç bir orqanda inkişafdan söz belə gedə bilməz. “Buna görə müdirlər məqsədlərinə asanlıqla çatmaq üçün sosial sərmayəyə idarəetmənin əsas metodu kimi diqqət yetirirlər... İctimai sərmayənin genişlənməsi və inkişafında güvənmənin təməl rolu var və güvənmə olmadan əlaqələrin genişlənməsi, ictimai sərmayənin inkişafı mümkün deyil” (2, s. 29-32).
The social capital is a product of the various phenomena occurring in social systems. In given article the attention is paid to questions of mutual trust, mutual social relations, social groups, presence of an instinct of group and collective and joint influence. Along with it, there is acquaintance with capital kinds with a stress on concept of influence of trust, as bases of the social capital; value of a theme, a question on creation of the social capital by trust presence, methods of creation of trust in the organizations with representation of examples are placed for consideration.

Açar Sözlər

inam, sosial sərmayə, qrup, təşkilat, kollektiv
trust, social capital, group, organization, collective

Referanslar

  • Earle T. Cvetkovich G. T. Social Trust: Toward a Cosmopolitan Society. Praeger, New York, 1995, 220 səh.
  • Əlvani Mehdi. İdarəçiliyin sosial sərmayəyə və onun yaranmasına təsiri. Tədbir Məcəlləsi, İdarəçilik Təşkilatı, Tehran, 1378 (2000), səh. 29-32.
  • Giddens A. The Constitution of Socity. Cambridge, England, Polity press, 1984, 220 pp.
  • Kazemipur Əbdülməhəmməd. Sosial sərmayə İranda. (çap olunmamışdır) Tehran, 1382 (2004), (Mədəniyyət nazirliyi).
  • Parry G. Trust, distrust and consensus. British Journal of Political Science, 1976, vol. 6, 250 pp.
  • Rezaiyan Əli. Orqanda ədalət və onun təmini. Tehran, Səmt Nəşriyyatı, 1384 (2006), 150 səh.
  • Seyidnəqəvi Mirəli. Orqanda sosial sərmayə anlayışı və nəzəriyyəsi. Əllamə Təbatəbai Universiteti Məcəllsi, № 33, Tehran, 1382 (2004), səh. 23.
  • Seyidnəqəvi Mirəli. Orqanda sosial sərmayə anlayışı və nəzəriyyəsi. Əllamə Təbatəbai Universiteti Məcəllsi, № 34, Tehran, 1383 (2005), səh. 26.
  • Sztomka P. Trust and emerging democrasy: lessons from Poland, International Sociology, 1996, Vol. II, No. 1, 350 pp.
  • Sztomka P. Trust: A Sociological Theory. 1996, tərcümə: Fatimə Gülabi, Təbriz, 1384 (2006), 255 səh.