1960-cı illərdə müasir Fars poeziyasında klassik ənənələr
Classical Traditions in Modern Persian Poetry of the 1960S
Классические традиции в современной Персидской поэзии 1960-х годов
1960-cı illərdə İranda müasir şairlər azadlıqsevər fikirləri oxucuya çatdıran zaman şeirin irəli sürdüyü tələblərə cavab vermək məqsədilə mənasız söz yığını əldə etməmək üçün “şeir-e no” forması vasitəsilə real ictimai-siyasi vəziyyəti qabarıq şəkildə təhlil etməyə çalışırdılar. Bu dövrdə bir qrup ziyalı poeziya sahəsindəki “yeni şeir” formasını olduğu kimi, digər bir qrup qismən, başqa qrup ziyalılar isə “yeni şeir” formasını tamamilə qəbul etməyərək zəngin söz qaynağı olan klassik poeziya ənənəsinə sadiq qaldılar. Lakin bu da inkaredilməz faktdır ki, ənənəvi poeziyaya sadiq qalan şairlər içərisində klassik poeziyaya olan həvəsləri şəxsi yaradıcılıq güclərinə üstün gəlməyən şairlər də mövcuddur. Bu şairlərin cərgəsinə Mehdi Həmidi Şirazini, Məhəmmədhüseyn Şəhriyarı və başqalarını daxil etmək olar.
In the 1960s in Iran contemporary poets in the process of transmission of the freedom of thought readers in order to meet the requirements of poem and in order not to get a pile of meaningless words tried to analyze the social-political situation in the real convex through “sher-e no” poem form. During this period, a group of intellectuals to used “sher-e no” poem form, another part partially, and the third, almost not perceiving a whole new form of “sher-e no” remained faithful to the classical tradition in poetry. But the indisputable fact is that among the poets, the faithful accepted tradition, there are those who desire to classics could not surpass the power of their creativity. Among them are the Mehdi Hamidi Shirazi, MohammadHossein Shahriar and others.
В 1960-х годах в Иране современные поэты в процессе передачи свободолюбивых мыслей читателям с целью соответствия требованиям, выдвинутых в стихотворении, а также для освобождения от ненужного набора слов пытались широко исследовать форму «шейр-е ноу» для реального отображения общественно-политического положения. В этот период одна группа интеллигенции использовала «шейр-е ноу», другая часть частично, а третья, практически в целом не воспринимая новую форму «шейр-е ноу» осталась верной классической традиции в поэзии. Но неоспоримым фактом является то, что среди поэтов, верных принятой традиции, есть такие, у которых стремление к классике не смогло превзойти силу их творчества. Среди них можно отметить Мехти Хамиди Ширази, Мухаммед Хусейна Шахрияра и других.
Endirin
Məqalə Məlumatları
- Məqalə Növü Articles
- Təqdim Edildi dekabr 31, 2016
- Yayımlanıb dekabr 31, 2016
- Nömrə № 26(26) Dekabr 2016
- Bölmə Articles