Ətraf mühitə münasibətdə İslamın xüsusi mövqeyi

1The Special Position of Islam Regarding the Environment

Особое отношение ислама к окружающей среде

Müəlliflər

  • Xədicə Buturabi AMEA Əlyazmalar İnstitutunun doktorantı
Ekoloji böhranın kəskinləşdiyi müasir dövrdə ətraf mühitin qorunması məsələsi təkcə təcrübi elmlərin deyil, humanitar elmlərin diqqət mərkəzində dayanır. Son dövrlər hətta bu problemin həlli üçün dini təlimlərə də müraciət edirlər. Ətfar mühitə münasibətdə islamın xüsusi mövqeyi vardır və məqalədə bunun əsas prinsip və səciyyəvi cəhətləri təhlil edilir.
The paper contains the special position of Holy Quran on Environment. According to representatives of humanities, the problem of protection of Environment can be discussed by applied sciences and humanities. Holy Quran considers important preventive provisions for better protection of Environment. There is smoking damage to nature in Islamic culture; as it is created by God for Human.
В статье рассматривается специальная позиция Ислама по охране окружающей среды. По мнению разных представителей гуманитарных наук, для здравого сохранения экологии наряду с прикладными науками, не менее важно значение имеют гуманитарные дисциплины. Главным постулатом Корана в этом плане является предупреждение людей о тех неприятных последствиях, которые могут возникнуть при небрежном общении с природными ресурсами. В исламе введен запрет на нанесение ущерба окружающей среде, поскольку она создано Богом для проживания всего человечества.

Qur’ani-Kərim. Azərbaycan dilinə tərcümə edənlər: Akad. Z.M. Bünyadov və V.M.Məmmədəliyev. Bakı: “Olimp”. 1998. 552s.

Mohiti-zisti-hoquqi-bəşər. Parsa Əlirza. Tehran: İttilaati-siyasi iqtisadi. 136. Tehran. 1378.

Fəvaidül-üsul.Ənsari Şeyx Murtuza. Beyrut: Muəssiseyi-elmi. 1419.

Seyri-kamil dər osuli-fiqh. Lənkərani Fazil. Tehran. Naşir: Feyziyye. 1383.

Üsuli-kafi. Koleyni Məhəmməd ibn Yəqub. Tehran: Darül-kutubül-islamiyyə.

Təzkirətül-füqəha. Əllamə Hilli Həsən ibn Yusif. Qum: Ali-beyt. 1414.

ət-Təzhibül-əhkam. Şeyx Tusi Məhəmməd ibn Cəfər. Beyrut: Darül-məarif. 1401.

Qəvaidül-əhkam. Əllamə Hilli Həsən ibn Yusif. Beyrut: Müəssiseyi-nəşri-islami.

Cəvahirül-kəlam fi şərhi-şərayeül-islam. Nəcəfi Məhəmməd Həsən. Tehran: Darül-kitabül-islamiyyə. 1362.

Biharül-ənvar. Məclisi Məhəmməd Bağır. Beyrut: Darül-ihyai-tirasül-ərəbi.1403.

Cameül-əxbar. Şəiri Tacəddin. Qum: İntişarati-Rəzi. 1362.

Mücəm. İbn Fars. Qum: Darül-hədis. 1370.

Vəsaüilüş-şiə. Hürr Amili Məhəmməd ibn Həsən. Beyrut: Darül-ihyai- tirasül-ərəbi.

Təməddoni-islam və ərəb. Qustav Lubon. Tərcome: Seyyid Məhəmməd Təqi Gilani. Tehran: Məclis.1313.

Ümumilikdə 14 istinad var.

Endirin

Məqalə Məlumatları

  • Məqalə Növü Articles
  • Təqdim Edildi iyun 30, 2014
  • Yayımlanıb iyun 30, 2014
  • Nömrə № 21(21) İyun 2014
  • Bölmə Articles
  • Fayl Yükləmələri 3
  • Abstrakt Baxışlar 14
  • Paylaş
Endirmə datası hələ yoxdur.