The Design of the Universe in Plato and Aristotle’s Philosophy

Platon ve Aristoteles Felsefesinde Evren Tasarımı

Müəlliflər

  • Faruk Kurt Bakü Devlet Üniversitesi, Sosyal elimler ve Psikologiya fakültesi, Felsefe Tarihi
Mankind has always been interested in the origins of the universe, man's place in this world and the meaning of his existence. At every stae of social development formed a certain level of public consciousness. Philosophical thought of the ancient Greek society was under a religious and mythological basis. The formation of scientific and philosophical outlook on the basis of religion is not accidental. Liaison role was played here by first teaching Hesiod. One of the topics to think it was a problem of origin of the cosmos, the universe. In other words, it was a reflection on the cosmogony. Gradually, these ideas were purged of religious and mythological layers, to get more scientific form. In general, the scientific basis for thinking about space for the first time led Thales, whose ideas were raised by Plato and Aristotle to new heights. Another common feature of the philosophers of the classical period of ancient Greek philosophy was the idea that the origin of life took place without the direct involvement of the Creator, the Almighty. The basis for the creation of the universe was the chaos that existed originally. God only gives shape to this primeval chaos. Here, God is seen as a cosmic entity that is not directly performing certain procedures. According to them, the presentation along with anyone else God will diminish the importance of it as a perfect being.
Человечество всегда интересовало происхождение Вселенной, место человека в этом мире и смысл его существования. В каждый период общественного развития формируется определенный уровень общественного сознания. Философская мысль древнегреческого общества имела под собой религиозную и мифологическую основу. Становление научно-философского мировоззрения на религиозной основе не является случайным. Роль связующего звена здесь сыграло прежде всего учение Гесиода. Одной из тем для его размышления была проблема зарождения космоса, Вселенной. Иными словами, это были размышления о космогонии. Постепенно подобные идеи стали очищаться от религиозно-мифологического наслоения, приобретать более научную форму. В целом научную основу под размышления о космосе впервые подвел Фалес, идеи которого были подняты Платоном и Аристотелем на новую высоту. Другой чертой, объединяющей философов классического периода древнегреческой философии, была мысль о том, что зарождение бытия происходило без непосредственного участия единого творца, Всевышнего. Основой создания Вселенной стал хаос, который существовал изначально. Бог лишь придает форму этому первозданному хаосу. Здесь бог воспринимается как космическая сущность, непосредственно не выполняющая определенные процедуры. Согласно их мнению, представление еще кого-либо наравне с богом будет приуменьшать значимость его как безупречного существа.
Bilimselfelsefi görüşün dini görüşten ayrılıp doğması, tabii, birdenbire hiç geçitsiz olmamıştır. Nitekim bir yandan Yunan doğa filozoflarının ilk düşünme denemelerine birçok mitolojik öğenin karıştığını görüyoruz; öbür yandan da, en eski filozofların ‘‘doğa üzerine’’ adını taşıyan yapıtlarıyla mitoslar ve Tanrı masalları arasında bir ara basamağı buluyoruz. Bu ara basamak da eski ozanların theogonia’ları (Tanrıların doğuşu) ile kosmogonia’larıdır (Evrenin doğuşu). Bunlarda tanrıların, yarı tanrıların, insanların meydana gelişi üzerine birçok şeyler anlatır. Aristoteles, Metafizik’inin birinci kitabında, ilk felsefe tarihi denemelerinden biri olan bu taslakta, bu ‘‘En eskilerin’’, yani eski ozanların, bu konular üzerine eski filozoflardan daha önce düşünmüş olduklarını yalnız, bilimsel olarak değil de, dine bağlı kalarak düşündüklerini söyler.

Erdem, Hüsameddin, ilkçağ Felsefesi Tarihi, Hü- Er Yayınları, Konya 2000.

Gökberk, Macit, Felsefe Tarihi, Remzi Kitabevi, İstanbul 2000.

Paksüt, Fatma, Seneca’nın Tuttuğu Işıkta Platon ve Platon sonrası, (Tarihsiz).

Ross, David Aristoteles, çev. Ahmet Arslan- İhsan Oktay Anar- Özcan (Yalçın) Kavasoğlu (Tarihsiz).

Russell, Bertrand, Batı felsefesi Tarihi, Bilgi Yayınevi, Ankara 1972.

Şulul, Cevher, Kindi Metafiziği, çev. İnsan Yayınları, İstanbul 2003.

Weber, Alfred, Felsefe tarihi, çev. H. Vehbi Eralp, Sosyal Yayınlar, İstanbul 1990.

Ümumilikdə 7 istinad var.

Məqalə Məlumatları

  • Məqalə Növü Articles
  • Təqdim Edildi dekabr 31, 2013
  • Yayımlanıb dekabr 31, 2013
  • Nömrə № 20(20) Dekabr 2013
  • Bölmə Articles
  • Fayl Yükləmələri 7
  • Abstrakt Baxışlar 36
  • Paylaş
Endirmə datası hələ yoxdur.