Hədis elmində “Ahad” hədis anlayışı

Понятие «Ахад» хадиса в науке хадисов

Müəlliflər

  • Qoşqar Selimli BDU İlahiyyat Fakültəsiİslam Elmləri Kafedrası
Hədis terminologiyasının meydana gəldiyi dövrlərdən bu tərəfə bəlkə üzərində ən çox danışılan mövzulardan biri də “ahad” (آحاد) hədis məsələsi olmuşdur. Həm hədis termini olması baxımından, həm də fiqh elminin sünnəti dəlil olaraq ələ aldığı əsnada bu məfhumdan geniş şəkildə istifadə etməsi, “ahad” hədisi hər zaman İslam alimlərinin diqqət mərkəzində saxlamışdır. “Ahad” hədisin hədis elmindəki yeri və önəmi məsələsinə toxunmadan əvvəl, onun lüğəvi mənasına müraciət yerində olardı. “Ahad” lüğətdə tək, bir, bir olan və cəmi olmayan kimi mənaları ifadə etməktədir. Sözün kökü “vahid” dir
Science of methodology of Hadith distinguishes for its variation and wide range among the other İslamic sciences. This feature has always drawn the attention of both İslam scientists and orientalists. One of the basic sections of this science is a notion of the term “ahad”. Therefore is has been the subjekt of many books, sciebtific researches and studies. Different meanings of “khabari – ahad”, and types of this term, as well as thonghts of some scientists and believers have been given in the article.
Наука методологии хадиса отличается своим многообразием и широким радиусом взаимосвязи с другими Исламскими науками. Именно эта черта всегда держала её в центре внимания не только Исламских ученых, но и востоковедов. Один из основных разделов этой науки это – понятие «хабери ахад». Поэтому, оно составляло содержание многим книгам и научным исследованиям. В статье имеет место информация о различных значениях «хабери ахада», дается мнение некоторых ученых и мазхабов, а также о разделах этого термина.

Ayid, Əhməd və elmi heyət, əl-Mu'cəmul-'Arabi əl-Əsəsi, Alecso, Larus Nəşriyyatı, 1989.

əl-Bağdadi, əl-Xətib, əl-Kifayə fi 'İlmi'r-Rivayə, (nşr: Əhməd Ömər Haşim), Beyrut 1986.

əl-Bəhnəsavi, Salim Əli, əs-Sunnətu'l-Muftəra 'aleyhə, Qahirə 1989.

əl-Cəzairi, Tahir, Təvcihu'n-Nazar, Beyrut t. y., Daru'l-Ma'rifə.

el-Cevziyyə, İbn Qayyim, əl-Mənaru'l-Munif, (nşr: Abdulfəttah Əbu Quddə), Hələb 1983.

Ertürk, Mustafa, “Haber-i Vahid”, DİA, İstanbul 1996, XIV.

əl-Əskəri, Əbu Hilal, əl-Əvail, Beyrut 1987.

əl-Əsqalani, Əhməd ibn Əli İbn Həcər, Şərhu Nuhbəti'l-Fikər, (nşr: Nurəddin Itr), Beyrut 1993.

Goldziher, İ., “Ahad”, MEB İslam Ansiklopedisi, İstanbul 1993, I.

İbnu'l-Cevzi, Əbu'l-Fərəc Cəmaluddin Abdurrahman b. Ali, Kitabu'l-Mevzuat, (nşr: Abdurrahman M. Osman), nəşr yeri yoxdur, 1983, Darul-Fikr.

Koçyiğit, Talat, Hadis Terimleri Sözlüğü, Ankara t. y., Rehber Yayıncılık.

Malik b. Ənəs, əl-Muvatta', “İsti'zan”, 3.

əl-Qəzzali, Əbu Hamid Hüccətulislam Muhəmməd b. Muhəmməd, əl-Mustasfa, t. y., Daru'l-fikr, I.

əş-Şeybani, Əbu Abdullah Muhəmməd b. Hasan b. Fərkad əl-Hənəfi,Kitabu'l-Məbsut, Beyrut 1990, I.

Uğur, Mücteba, Ansiklopedik Hadis Terimleri Sözlüğü, Ankara 1992.

Баранов Х. К., Большой Арабско-Русский Словарь, Москва 2002, I-II.

Ümumilikdə 16 istinad var.

Endirin

Məqalə Məlumatları

  • Məqalə Növü Articles
  • Təqdim Edildi aprel 30, 2008
  • Yayımlanıb aprel 30, 2008
  • Nömrə № 09(09) Aprel 2008
  • Bölmə Articles
  • Fayl Yükləmələri 11
  • Abstrakt Baxışlar 38
  • Paylaş
Endirmə datası hələ yoxdur.