Articles

İbn Hacib yaradıcılığında “Şafiyə” əsərinin yeri The Role of "Shafi'i" in Ibn Hajib's Work Место произведения «Шафиия» в творчестве Ибн Хаджиба

Sevinc Bayramova AMEA Məhəmməd Füzuli adına Əlyazmalar İnstitunun elmi işçisi,

Necə istinad edilir?

Bayramova, Sevinc , Bayramova, S , , Bakı Dövlət Universiteti İlahiyyat Fakültəsinin Elmi Məcmuəsi, İbn Hacib yaradıcılığında “Şafiyə” əsərinin yeri, 13, 26, 2016, 271-278, 2016

Zotero Mendeley EN EndNote

Xülasə

Orta əsr Azərbaycan alimlərindən olan İbn Hacıb Ərəb dilçiliyi sahəsində yazdığı “Kafiyə” (sintaksis) və “Şafiyə” (morfologiya) əsərləri ilə daha çox şöhrət qazanmışdır. Alim məqalədə ələ aldığımız “Şafiyə” əsərini yazmaqla bu iki elm arasında bir sədd çəkmişdir. Bu sahədə ilk müstəqil kitab olan “Şafiyə” illərdir elm əhli tərəfindən bəyənilir, öyrənilir və buna əsaslanaraq bu sahədə müxtəlif kitabların yazılması üçün dəyərli bir qaynaq rolunu oynayır.
Ibn Hadjib, one of medieval Azerbaijani scholars gained his fame because of his works on Arabic linguistics titled “Kafiyah” (Syntax) and “Shafiyah” (Morphology). The scholar made a differenciation between these two sciences by writing the book titled “Shafiyah”, about what this article is. “Shafiyah”, as the first independent work on this area, has been approved, studied and played an important source for writing of variety of books in this field by scholars over the years.

Açar Sözlər

İbn Hacib, Şafiyə, əlyazma, paleoqrafik təsvir, şərh, sərf, nəhv, əruz
Ibn Hadjib, Shafiyah, manuscript, paleographic description, commentary, sarf, nahv, arud

Referanslar

  • Candemir Doğan, eş-Şafiye ile esasu-s-Sarfın karşıraştırmalı analizleri, Ekev Akademi dergisi, sayı 34, Ankara, 2008.
  • Dursun Hazer, Osmanlı medreselerinde Arapça öğretimi ve okutulan ders kitapları, G. Ü. Ç. İ. F. D. C. I, sayı 1, Çorm, 2002.
  • Hulusi Kılıç. İslam Ansklopedisi, mad. İbnul-Hacib, Türkiye Diyanet Vakfı, c. 21, İstanbul,1992.
  • İbn Haldun, Müqəddimə, II, hazırlayan Süleyman Uludağ, İstanbul-Dergah yayınları. tarixsiz. ).
  • İbn Xəlliqan, Vəfayətu-l-Əyan. ƏY, D-65/10042.
  • İbn Xəlliqan, Vəfayətu-l-Əyan. III. Beyrut, 1970.
  • İbn Kəsir, Əl-bidayə vən-Nihəyə, XIII, Beyrut, h. 1408/1988.
  • Məhəmməd Əli Təbrizi, Reyhanatul- ədəb, c. 7,8. h. 1349/1930-31.
  • “Əş-Şafiyə”, ƏY, B-733/3282.
  • Şəmsəddin Sami, Qamusul-Əlam, I, İstanbul, 1889.
  • Subki, Tabaqat, III, Hələb h. 1374/1965.
  • Taşköprüzadə Əhməd Əfəndi, “Mavduatu-l-ulum”, I, “Əqdəm” mətbəəsi, ş.1311/1932.
  • Vasim Məmmədəliyev Ərəb dilçiliyi, Bakı, 1985.
  • Yaqut əl-Həməvi, Mucəmul Buldən, II, Tehran, 1965.
  • https://www.language_literaturje/net. alukah. 1179/76038.