Articles
Klassik kəlam ədəbiyyatında rəddiyyə ənənəsi və nümunələri
The Article Inludes Refutations (Raddiya) in Early Islamic Literature and Its Examples
Статья посвящена опровержениям в период ранней исламской теологии
Məqalə klassik kəlam ədəbiyyatında rəddiyyə ənənəsindən və nümunələrindən bəhs edir. Rəddiyyə bir düşüncə və ya fikrə etiraz etmə məqsədini daşıyır. Məqalədə rəddiyyələrin yazılış tərzi, metodu da tədqiq edilir. Burada rəddiyələr mövzusuna və onları yazan müəllifin məzhəbinə görə təsnifata tabe tutularaq nümunələr verilmişdir. Məzhəblər tarixi və kəlam elmlərində önəmli yer tutan rəddiyyə ənənəsinin son dövrdəki nümunələri məqalənin tədqiqat obyekti xaricində qalmışdır. Təbii ki, klassik dövrdə yazılan rəddiyələrlə günümüzdə yazılmış rəddiyyə nümunələri metod baxımından fərqlidir. Bu məsələyə qısaca təmas edilsə də geniş yer verilməmişdir.
Refutation is the term used for criticisizing some idea of a person or group and answering them especially in early Islamic theology. The types and methods of the works are investigated in this article. It is focused mainly on the works written in early Islamic theology. In this article they are grouped according to the content or writer’s believe. The works written in modern Islamic literature differ significantly.
Опровержение (раддия)термин используемый для опровержения и критики "возражений" со стороны групп или людей. В статье исследуются методы и свойства присущие этим работам. В статье они сгруппированы по типам контекста и вере автора. Работы-опровержения авторов позднего периода исламской теологии не являются объектом тщательного обсуждения в данной статье.
əl-Əmin, Muhsin. Əyanuş-Şiə. I-XI cild, Beyrut, 1983.
ən-Nəsəfi, Əbu-l-Muin. Təbsıratu-l-ədillə, təhqiq edən: Claude Salame, Dəməşq1990.
ən-Nəşşar, Əli Sami. Nəşətul-fikril-fəlsəfi fil-İslam. I-III cild, Qahirə, 1977.
əs-Sadr Həsən. Təsisuş-Şiə li ulumil-İslam. Beyrut, 1981.
ət-Tusi, Əbu Cəfər. Fihrist. Beyrut, 1983.
Gimaret D. Radd // Encyclopaedia of Islam 2 (EI2), Leiden, 1979, VIII/363.
Hançerlioğlu, Orhan. Felsefe Ansiklopedisi. İstanbul, 1978, 5/308.
İbn Nədim. Fihrist, Beyrut, 1994.
Kahveci, Niyazi. Şia ve Mutezilenin reddiye literatürü üzerine çalışma // Dini Araştırmalar, cilt: 8, səh. 23, 69-91.
Kutluer, İlhan. Akıl ve İtikad (Kelam-felsefe ilişkileri üzerine araştırmalar), İz yayıncılık, İstanbul 1998.
Qazı Əbdülcabbar. əl-Muğni fi əbvabi-t-tövhid və-l-ədl, Qahirə 1962-1965.
Nəcaşi. Rical. I-II, Beyrut, 1988.
Sinanoğlu, Mustafa. Reddiye // TDV İslam Aniklopedisi, İstanbul, 2007, XXXIV/516-521.
Tahirova Adilə // Qazı Əbdülcabbarın əsərlərinin işığında nübüvvəti rədd edən mülhid cərəyanlardan Bərahimə və ona verilən cavablar // BDU-nun İlahiyyat fakultəsinin «Elmi məcmuəsi» № 09, Bakı: Nurlar, 2008 (aprel), s. 67-83.
Tahirova Adilə // Şiə kəlam elminin ortaya çıxması və inkişafı // BDU-nun İlahiyyat fakultəsinin «Elmi məcmuəsi» № 5, Bakı: Nurlar, 2006, səh. 105-118.
Ümumilikdə 15 istinad var.
Daha Çox İstinadı Göstər
Endirin
Məqalə Məlumatları
- Məqalə Növü Articles
- Təqdim Edildi dekabr 31, 2015
- Yayımlanıb dekabr 31, 2015
- Nömrə № 24(24) Dekabr 2015
- Bölmə Articles