Articles
Hədis elmində “Zəif” hədis anlayışı
The Concept of "Weak" Hadith in Hadith Studies
Понятие «слабый» хадис в науке о хадисах
Əsaslı təməllər üzərində qurulu olan hər bir elmin, öz həqiqətlərini açıqlaması üçün bir üsul və metodologiyaya ehtiyacı var. Quran və Sünnəyə əsaslanan İslam elmlərinin də hələ ilk başlanğıcda özlərinə məxsus metodologiyası əmələ gəlmişdir. Ancaq unutmaq olmaz ki, bu metodologiyanın doğru şəkildə ifadə edilməsi və hər kəs tərəfindən başa düşülməsi üçün düzgün və ifadəli terminologiyaya ehtiyacı var. Hədis elmi də, ən erkən dövrlərdə terminologiyası formalaşan nadir İslam elmlərindən biridir. İstər Hədis, istərsə onun daxilində yer alan digər Hədis elmləri spesifik, zəngin və çoxşaxəli terminologiyaya malikdirlər. Hədislərin məna və mahiyyətini açıqlayan bu məfhumlar, onların daha tez anlaşılması və tətbiq edilməsinə xidmət edir. Zəif hədis də Hədis elmindəki xüsusi yeri ilə hər zaman diqqət mərkəzində olmuş, müxtəlif araşıdrmaların hədəfi halına gəlmişdir. Sadəcə Hədis deyil, eyni zamanda Fiqh elmi ilə də əlaqəli olan bu məfhum, bütün alimlər tərəfindən bir mənalı qarşılanmamış, onun haqqında müxtəlif fikirlər söylənmişdir. Biz də, bu elmi araşdırmamızın, bu terminin daha yaxşı anlaşılacağına səbəb olacağı fikrindəyik.
Which is built on the foundations of a science based method and methodology, to disclose the truth about their needs. From the beginning, based on the Koran and Sunnah in Islamic Sciences have evolved their own methods. However one must not forget that this methodology is that the right way and the right way to be understood by anyone in need and expressive terminology. In the science of Hadith, Islamic Sciences rarely formed one of the earliest in the terminology. Both Hadith and its sciences, Hadith of the other in specific, have a rich and varied terminology. These concepts describing the meaning and substance of them more quickly understanding and application of the Hadith. Weak hadith (hadisthun daifun) also been the center of attention every time with a special place in the science of Hadith, has become the target of several investigations. Just Hadith, but also with the knowledge of Figh, which is linked to the phenomenon, acclaimed by all scholars-met, a variety of ideas about him. We, the scientific research, it is understood the term will lead to a better plan.
Каждая наука, для правильного объяснения своих целей должна иметь свою методологию. Исламские науки, основами, которых является Коран и Сунна, с первых дней своего появления обосновали свои самостоятельные методологии. Хорошо известно, что для достаточного выражения научных истин методология нуждается в терминологии. Наука хадис, одна из наук, у которой терминология сформировалась в очень ранний период. Термин «зайиф» (слабый; недостаточный) всегда был в центре внимания научных исламских исследований. Оно имеет тесные связи не только с наукой Хадис но и с Фикхом тоже. Этот термин не имеет однозначного восприятия со стороны всех ученых, каждый из них имеет своеобразный подход к этому термину. Надеемся, что этот труд будет служить для более правильного понимания термина «зайиф».
el-Askalani, İbn Hacer, Nuhbetul-Fiker Şerhi (terceme: Talat Koçyiğit), Ankara, 1971.
Çakan, İsmail L., Anahatlarıyla Hadis, İstanbul, 2002.
Çakan, İsmail L., Hadis Usulü, İFAV., İstanbul, 2008.
əl-Əsqalani, İbn Həcər, Hədyus-Sari Muqaddimətu Fəthil-bari, Bulak, 1301.
əl-Qasimi, Mühəmməd Cəmaluddin, Qəvaidut-təxsis min fünuni mustalahil-hədis, Qahirə, 1961.
İbnul-Cövzi, Abdurrahman b. Əli, Kitabul-mövduat, I-III, Qahirə, 1966.
İbn Əbi Hatim, Əbu Mühəmməd Abdurrahman b. Əbi Hatim, əl-Cərhu vət-tadil, I-III, Beyrut, tarixsiz.
İtr, Nurəddin, İmam ət-Tirmizi, Ləcnətü-Təlif vət-Tərcəmə, Qahirə, 1970.
İtr, Nurəddin, Mənhəcun-naqd fi ulumil-Hadis, Şam, 1979.
İbn Rəcəb, Zeynuddin Abdurrahman b. Əhməd, Şərhu İlelit-Tirnıizi, Beyrut, 1985.
İbn Salah, Əbu Amr Osman b. Abdurrahman, Uliınıu'l-Hadis, Beyrut, 1978.
Kastallani, Əbül-Abbas Şihabuddin Əhməd b. Mühəmməd, İrşadus-sari li şərhi sahihil-Buxari, I-VIII, Bulak -1304.
Polat, Selahettin, Zayif Hadislerle Amel, Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, N: 1, 1983.
ən-Nəvəvi, Mühyiddin Əbu Zəkəriyya b. Şərəf əd-Dəməşqi, Şərhul-Müslim, I-III, Misir, 1349.
Raməhürmüzi, Həsen b. Abdurrahman, əl-Muhaddisul-fasıl beynər-ravi vəl-vai, Beyrut, 1971.
əs-Səhavi, Şəmsuddin Mühəmməd b. Abdurrahman, Fəthul-Muğis şərhu əlfiyetil-hadis lil-İraqi, I-II, Mədinə, 1968.
Süyuti, Cəlaluddin Abdurrahman b. Əbu Bəkr, Tədribur-Ravi fi şərhi Təqribun-Nəvəvi, I-II, Mısır, 1966 / 1386.
Təhanəvi, Zəfər Əhməd, Qəvaid fi Ulimil-Hadis, Beyrut, 1972.
Uğur, Müctəba, Ansiklopedik Hadis Terimleri Sözlüğü, Ankara, 1992.
əz-Zəhəbi,Əbu Abdullah Şəmsuddin, Təzkiratul-Hüffaz, I-II, Heydərabad, 1956.
Ümumilikdə 20 istinad var.
Daha Çox İstinadı Göstər
Endirin
Məqalə Məlumatları
- Məqalə Növü Articles
- Təqdim Edildi dekabr 31, 2013
- Yayımlanıb dekabr 31, 2013
- Nömrə № 20(20) Dekabr 2013
- Bölmə Articles