İslamda ictimai münasibətlərin təkamülü The Evolution of Social Relations in Islam Эволюция общественных отношений в Исламе
Xülasə
İnsan ictimai varlıq olduğundan tarix boyu başqaları ilə toplum halında və birlikdə yaşamağa məhkumdur və bu səbəbə görə hər dövrdə onların münasibətlərini tənzimləyən normalar və qaydalar formalaşır. Onlar müəyyən hüquqlara malik olmaqla yanaşı, həm də bir-biri qarşısında müəyyən məsuliyyətlər və vəzifələr daşıyır. İctimai münasibətlərin tənzimlənməsi və təkamülü hər bir sivilizasiyanın önəmli cəhətlərindən biridir. İctimai münasibətlərin formalaşması və təkamülü ilkin mərhələdə cəmiyyətdə təsbitləşən birgəyaşayış qaydaları və əxlaq normalarından başlayır. İslam səmavi dinlər arasında öz ictimai təkamül ənənələrinə görə xüsusilə fərqlənir, burada insanların bir araya gəlməsini şərtləndirən ideya və ideallar çoxdur. İnsanlar qanun və adətlər çərçivəsində bir sıra ictimai qaydalara riayət etməli olur və bununla da o, səadət yolunu tapa bilir. İnsan toplum halında yaşamağa başladığından öz ehtiyaclarını ödəmək üçün çarə yolunu mədəniyyətdə axtarmışdır (2.s.114). Həyat təcrübəsində insanın başqaları ilə əlaqə qurmaq və yardımlaşmaq ehtiyacı ortaya çıxmışdır (3.s.140). Tədricən cəmiyyətdə insanların münasibətlərini tənzimləyən qaydaların formalaşması zərurəti yaranmışdır.
The evolution of social relations in Islam have been analyzed in this paper. The author expresses the hope that paper will become an important step toward shaping a rational and unbiased conception of Muslim religion. The paper presents a detailed analysis of rituals and traditions in Islam and their functional role in the evolution of the social system. Next the author proceeds to the discussion of social aspects of Koranic ethical values.
Açar Sözlər
İslam, sosial münasibətlər, təkamül
Islam, social relations, evolution
Referanslar
- Qurani-Kərim.
- Əflatun. Cumhuriyyət. Tərcümə: Rza Məşayixi. Tehran: Mərifət. 1363.
- Ərəstu. Siyasət. Tərcümə: Həmid İnayət. Tehran: Ketabhaye-cibi. 1358.
- Xacə Nəsir Tusi. Əxlaqi-Nasiri. Tehran: Soxən. 1374.
- Məclisi Məhəmməd Təqi. Biharul-Ənvar. Beyrut: Darül-ehyai üt-təras. 1304.
- Təbatəbai Məhəmməd Hüseyn. Təfsirül-mizan. Tərcümə: Seyid Məhəmməd Bağır Musəvi Həmədani. Qum: Dəftəri-intişarati-islami. 1314.
- Cəvadi Amuli Abdulla. Camie dər Quran. Tehran: Mərkəzi-nəşri-İsra. c.1. 1378.
- Fərhəngi-Larus. Xəlil Cor. Seyid Həmid Səbiyan. Tehran: Əmir Kəbir. 1375.
- İbn Heykəl Məhəmməd. Zendeqaniyi-Məhəmməd. Tehran. 1380.
- İbn Şəbə əl-Hərani. Tühəfül-əqul. Tehran: 1400.
- Koleyni Əbu Cəfər Məhəmməd ibn Yəqub. Üsuli-kafi. Tehran (tərcümə).
- Feyz Kaşani Molla Möhsün. Təfsiri-Safi. Qum: nəvidi-islam. 1386 (tərcümə).
- Kaşani Molla Fətullah. Təfsiri-kəbiri-Minhəcil-Sadiqin. Tehran: İslamiyyə. 1346.
- Həkimi Məhəmməd Rza. əl-Həyat. Tehran: Dəftəri-nəşri-fərhəngi-islami. Tehran: 1370.