The Difference Between Human and Mankind According to Qur’an

Kur’ân’a Göre İnsan-Beşer Farkı

Müəlliflər

  • Ömer Aslan Bakü Devlet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğretim Görevlisi Bakü, Azerbaycan – Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğr. Gör. Sivas /Türkiye
The are appeal sentences which are used according to the condition and positions of the adressing person. The consceptioons of human and mankind are appeal words which belong to human. But according to the meaning these words differ from each other. These words exist in Holy Kuran. The conception of mankind expressesbiological characters of human. But human expresses both biological and psychological characters.
İnsan felsefesi, antropoloji ve insanı konu alan diğer disiplinlerle uğraşan düşünürler, insan olgusu adına çok şey söylemelerine rağmen; onun için tek bir tanım üzerinde ittifak edememişlerdir. Ontolojik olarak her insanın başlı başına bir âlem ve adeta esrarlı bir varlık olması da böyle bir ittifakın olmasını imkansız hale getirmektedir. Yeryüzünde ne kadar insan varsa, bir o kadar da farklı insan tanımından bahsetmenin mümkün olabileceği söylenebilir. Çünkü, herkeste farklı bir fizikî ve ruhî portre, ayrı bir anlayış ve farklı bir davranış biçimi bulunmaktadır. Bu zaviyeden bakılınca, varlık olarak insanı tanımlamak oldukça zor olacaktır. Bununla birlikte Kur’ân’da insan-beşer kavramlarının tahliline geçmeden önce farklı disiplinlerde bunlar hakkında söylenenlere de göz atmak gerekmektedir.

Carrel, Alexis, İnsan Denen Mechul, (Yay. Haz: Yunus Ender), İstanbul 1997.

Cüceloğlu, Doğan, İnsan ve Davranışı, İstanbul 1996.

Cürcânî, Tarîfât, yer ve tarih yok.

Demir, Necati, İlk Çağ Felsefesi Tarihi, Sivas 1999.

Demir, Necati, İnsan Hakları Semantiğine Düşünsel Bir Yaklaşım, CÜİFD, sy.4, Sivas 2000, s.375.

Devellioğlu, Ferit, Osmanlıca Türkçe Ansiklopedik Lügat, Ankara 1993.

el-Feyyûmî, Mısbahu’l-Münîr, Beyrut 1987.

el-İsfehânî, Rağıp, Müfredat, Beyrut 1992.

el-Kermî, Hasan Said, el-Hâdî, I, Beyrut 1991.

Esed, Muhammed, Kur’ân Mesajı, I-III, İstanbul 1999.

Fîrûzabadî, Kmûsu’l-Muhît, Beyrut 1994.

Gazzâlî, İhyâu Ulûmi’d-Dîn, (çev:A. Serdaroğlu), III, İstanbul 1974. Gökberk, Macit, Felsefe Tarihi, İstanbul 1980, s.100.

Gündem, Mehmet, Mehmet S. Aydın İle İçe Kritik Bakış, İstanbul 2000.

Hökelekli, Hayati, Din Psikolojisi, Ankara 1993.

İbn Faris, Mu’cemu Mekayisu’l-Luğa, Beyrut 1991.

İbn Manzûr, Lisanu’l-Arab.

İzzetbegoviç, Ali, Doğu ve Batı Arasında İslâm, Nehir Yayınları, İstanbul tsz.

Kılıç, Cevdet, “M. İkbal’in Düşüncesinde Benlik Felsefesi”, Tasavvuf Dergisi, Yıl 1, sy.2, Aralık, Ankara1999, s.56. (49- 70).

Kılıç, Sadık, Fıtratın Dirilişi, İstanbul 1991.

Kırca, Celal, “İnsan” md., İslâmî Kavramlar, Ankara 1997. Kırca, Kur’ân ve İnsan, İstanbul 1996.

Örnekleriyle Türkçe sözlük, MEB., Ankara 1995.

Radbruch, Gustav, Vorschule der Rechtsphilosophie, 2. baskı, Gottingen 1959.

Sami, Şemseeddin, Kâmûs-î Türkî, (Temel Türkçe Sözlük, Sadeleşt: komisyon), İstanbul 1985.

Şahin, Hasan, “insan” md., Kur’ân-ı Kerîm Ansiklopedisi, I, İstanbul 1988.

Tozlu, Necmettin, “Batı’da ve Doğu’da İnsan Anlayışı”, Felsefe Dünyası, sy.27, Ankara 1998, s.6-37.

Türer, Osman, “Hürriyet Kavramının Tasavvufi Boyutu”, EKEV Akademi Dergisi, c.1, sy.2, Ankara 1998.

Yeprem, M.Saim, İrade Hürriyeti ve İmam Maturidî, İstanbul 1984. Yıldırım, Ergün, “İslami Kimliğin Değişimi ve Kentlileşmesi”, Bilgi-Hikmet, sy. Güz, İstanbul 1993/4, s.57.

Yıldırım, Mustafa, “Erzurum’lu İ. Hkknın İnsan Anlayışı”, Felsefe Dünyası, sy 10, Aralık 93, Ankara 1993, s.35-9.

Yurdusever, A. Nuri, “Birey-Toplum İkilemi”, Türkiye Günlüğü, Mayıs-Haziran, Ankara 1995, s.51.

Ümumilikdə 29 istinad var.

Məqalə Məlumatları

  • Məqalə Növü Articles
  • Təqdim Edildi sentyabr 26, 2006
  • Yayımlanıb sentyabr 26, 2006
  • Nömrə № 06(06) Sentyabr 2006
  • Bölmə Articles
  • Fayl Yükləmələri 27
  • Abstrakt Baxışlar 85
  • Paylaş
Endirmə datası hələ yoxdur.